حمل و نقل ریلی

مقدمه

شرکت گلرنگ ترابر در حوزه حمل و نقل ریلی در سطح بین الملل فعالیت می نماید.

مطالبی که در این مقاله به آن می پردازیم به شرح ذیل است:

*تاریخچه حمل و نقل ریلی

*حمل و نقل ریلی چیست؟

*انواع واگن در صنعت حمل و نقل ریلی

*چه مزایا و معایبی در حمل و نقل ریلی وجود دارد؟

*جمع بندی


تاریخچه حمل و نقل ریلی

همه چیز در بیش از 2000 سال پیش در تمدن های باستانی مصر، بابل و یونان آغاز شد. حمل و نقل افراد و کالاها در آن زمان با گاری هایی انجام می شد که توسط حیوانات (اسب یا گاو نر) کشیده می شد که انسان ها به سرعت متوجه شدند که اگر گاری در مسیر از پیش تعیین شده حرکت کند، بدون امکان هدایت یا سفر، حیوانات انرژی بسیار کمتری صرف می کنند. بر روی زمین های ناهموار برای فعال کردن این روش جدید حمل و نقل، آنها جاده هایی با محدودیت های از پیش ساخته شده برای چرخ ها می سازند. اینها اولین خطوط راه آهن جهان بودند و بقایای باستان شناسی آنها هنوز در ایتالیا و یونان یافت می شود. معروف‌ترین نمونه از این "واگن های سنگی باستانی" را می‌توان در تنگه کورینث، یونان یافت.

این واگن‌راه‌ها پس از سقوط امپراتوری روم از کار افتادند و تنها پس از افزایش تجارت و تلاش‌های صنعتی اولیه رنسانس اروپا، موفق به بازگشت شدند. در قرن هجدهم، هر معدن در بریتانیای کبیر شبکه راه آهن ساده خود را داشت، با اسب‌هایی که گاری‌ها را از معادن به کارخانه‌ها می‌کشیدند. تغییرات در این نوع حمل و نقل در سال 1774 پس از اینکه جهان در مورد کشف باورنکردنی جیمز وات" موتور بخار ثابت " پی برد. از آنجایی که او به شدت از پتنت های خود محافظت می کرد، کار گسترده واقعی روی لوکوموتیوهای بخار پس از انقضای حق اختراع او در سال 1800 آغاز شد. مخترعان متعددی شروع به کار بر روی بهبود طراحی وات کردند، به ویژه طراحی محفظه های فشار بالا غیر متراکم که موتور را قادر می ساخت تا قدرت بخار بیشتری را به انرژی مکانیکی تبدیل کند.

اولین موتورهای بخار در امتداد مسیرهای راه آهن ابتدایی در سال 1804 شروع به کار کردند. متیو موری موفق شد ابتدا لوکوموتیو ساده خود را به نمایش بگذارد ، اما ریچارد ترویتیک با لوکوموتیو "Penydarren" خود که وزنی معادل 25 تن و 70 نفر را در اولین سواری خود می کشید توجه بیشتری را به خود جلب کرد. این رویداد به جامعه مهندسان ثابت کرد که موتورهای بخار تحت فشار در واقع قدرت کافی برای استفاده در حمل و نقل کالا و افراد را دارا هستند.

یکی دیگر از لحظات بسیار مهم در تاریخ قطارها، معرفی موتورهای دیزلی بود که به عصر لوکوموتیوهای بخار پایان داد. پس از جنگ جهانی دوم تقریباً اکثریت مطلق جهان بخار را پشت سر گذاشتند و موتورهای سوخت دیزلی بسیار سریع‌تر، آسان‌تر و قابل اطمینان‌تر را در آغوش گرفتند. 

امروزه قطار یکی از مهم ترین راه های رفت و آمد مردم و کالاها است. قطارهای صنعتی سنگین‌تر و بادوام‌تر بیش از 40 درصد کالاهای جهانی را بین شهرها، کشورها و قاره‌ها حمل می‌کنند.

 

حمل و نقل ریلی چیست؟

 

از حمل و نقل ریلی (همچنین به عنوان حمل و نقل قطار نیز شناخته می شود) وسیله ای است برای انتقال مسافر و کالا بر روی وسایل نقلیه چرخ دار که روی ریل حرکت می کنند و روی ریل قرار دارند. برخلاف حمل‌ونقل جاده‌ای، که وسایل نقلیه بر روی سطح صاف آماده حرکت می‌کنند، وسایل نقلیه ریلی (سنگ نورد) به‌طور جهت‌دار توسط مسیرهایی که روی آن حرکت می‌کنند هدایت می‌شوند. 

راه‌آهن یک سیستم حمل و نقل است که با ریل‌های فلزی ساخته شده است که به قطارها اجازه می‌دهد تا روی ریل‌ها برای حمل و نقل مسافر و بار از یک مکان به مکان دیگر مانور دهند.


 

 انواع واگن

 


حمل و نقل کالا از طریق راه آهن توسط انواع مختلف وسایل حمل و نقل انجام می شود. بسته به ماهیت محموله، ساختار بدنه، نحوه بارگیری و تخلیه و همچنین اطمینان از ایمنی کالا متمایز می شود.

مشخصات فنی اصلی واگن باری عبارتند از: بسته بندی (وزن وزنی واگن خالی)، ظرفیت (حداکثر وزن محموله قابل حمل در آن)، حجم بدنه، مساحت، طول و سایر ابعاد خطی:

 

واگن سرپوشیده

 

برای حمل و نقل کالاهایی که نیاز به محافظت در برابر آب و هوا دارند استفاده می شود. بدنه واگن سازه ای متشکل از یک قاب با طبقات، دیوارها  و سقف است. بارگیری و تخلیه از طریق درهای واقع در دیوارهای جانبی انجام می شود.

 

واگن سرباز

واگن برای حمل کالاهایی که نیازی به محافظت در برابر آب و هوا ندارند در نظر گرفته شده است. از آنجایی که سقف ندارند، به شما امکان بارگیری کاملاً مکانیزه را می دهد. برای حمل بار فله تله کابین هایی با دریچه هایی در کف تعبیه شده است که امکان تخلیه مکانیزه بار را فراهم می کند.

 

واگن قیفی

نوعی واگن که برای حمل و نقل انبوه کود، سیمان، غلات و سایر محموله های فله استفاده می شود. برای محافظت در برابر آب و هوا، از قیف های سرپوشیده با دریچه های بارگیری روی سقف استفاده کنید.

 

پلتفرم

واگن مورد استفاده برای حمل و نقل ماشین آلات، تجهیزات، محموله های طولانی، کانتینرها و کالاهای فله که نیازی به محافظت در برابر آب و هوا ندارند.


سکوهای کانتینری کناره ندارند و مجهز به قفل مخصوص برای محکم کردن ظروف سنگین از هر نوع هستند.


دیوارهای انتهایی و قفسه های ویژه اضافی هستند که از جابجایی بار جلوگیری می کند.

 

واگن تانکر

برای حمل و نقل محموله های مایع، گازهای مایع و معلق استفاده می شود.

 

واگن مخزن دار

اساساً واگن های سرپوشیده یا قیف های سرپوشیده با این تفاوت که در یک قاب چندین کانتینر برای حمل محموله های فله خاص (آرد، قیر روغنی و ...) نصب شده است.

 


 

مزایای حمل و نقل

 

 

  1. سفر با قطار نسبتاً ایمن تر از سفر با  وسایل حمل و نقل جاده ای یا حمل و نقل هوایی است.حمل و نقل ریلی قابلیت انتقال کالاهای سنگین و حجیم را دارد. حمل و نقل ریلی خدمات سریع و قابل اعتمادی را ارائه می دهد. قطارهایی که روی ریل اختصاصی  خود حرکت می کنند می توانند زمان بندی شوند تا ازدحام و تاخیر را به حداقل برسانند.
  2. کالاهای سنگین و حجیم و همچنین مقادیر زیادی از هر محموله را می توان حمل کرد.
  3. راه آهن مخصوصاً برای جریان های ثابت ترافیک بین مکان های تعیین شده، به عنوان مثال، جابجایی زغال سنگ و سنگ آهن بین معادن و کارخانه ها مناسب است.
  4. حمل و نقل ریلی دسترسی مناسبی را در امتداد خط خود ارائه می دهد، اگرچه این به تعداد ایستگاه های هر مسیر بستگی دارد.
  1. راه آهن یک نوع حمل و نقل نسبتاً تمیز است و آلودگی هوای کمتری نسبت به روش حمل و نقل جاده ای را دارد .

معایب حمل و نقل ریلی

 

  1. شامل هزینه های ساخت و ساز بالا، هزینه های تعمیر و نگهداری و هزینه های عملیاتی است، چه از سیستم استفاده شود یا نه، این امر صادق است.
  2. استفاده از آن می تواند گران باشد، به خصوص در مسافت های کوتاه یا برای مقادیر کم محموله.
  3. خدمات ریلی انعطاف پذیر نمی باشد. زیرا مسیرها را نمی توان به راحتی جابجا کرد و حمل بار در پایانه ها اغلب ضروری است.
  4. نمی تواند محموله هایی با ابعاد بزرگتر از ابعاد واگن را در خود جای دهد زیرا کالا باید با ابعاد قطار و مسیر (حدود 3 متر عرض) مطابقت داشته باشد.
  5. خطوط ایجاد شده در گذشته ممکن است منسوخ شده و بار مالی را به همراه داشته باشد.

سخن پایانی

اگرچه به واسطه خطوط ریلی گسترده انتظار می رود که این روش بیشتر از حمل و نقل جاده ای متداول باشد. اما همچنان این روش مورد استقبال تجار و صنعتگران قرار نگرفته است. ولی اگر فرستنده کالا تمایل به ارسال بار توسط خطوط ریلی را داشته باشد شرکت گلرنگ ترابر آمادگی ارسال با این شیوه را دارد.

ولی نکته ای که باید در نظر داشت برای مسافت های بالای 2000 کیلومتر که زمان برای نقش مهمی دارد گزینه حمل و نقل ریلی گزینه بسیار مناسبی خواهد بود چون در حمل و نقل جاده ای برای این بعد از مسافت زمانی بین 3 الی 10 روز مورد نیاز است.